Woda

Jednym z  najważniejszych aspektów sztuki przetrwania jest umiejętność pozyskiwania pitnej wody. Bez niej jak wiadomo nie ma życia. Człowiek pozbawiony możliwości uzupełniania wody w połączeniu z wysiłkiem fizycznym szybko ulega odwodnieniu a to z kolei może doprowadzić do śmierci. Dlatego też w survivalu sztuka pozyskiwania i uzdatniania wody jest niezmiernie ważna. Ważne jest również skąd bierzemy taką wodę. Podstawową zasadą jaką musimy się kierować, aby się nie zatruć jest to, aby nie czerpać jej ze stojących źródeł np. z bagna, stawów, małych rzeczek w pobliżu pól uprawnych czy długo stojących kałuż. Takie źródła wody mogą być skażone pestycydami, (dot. tych źródeł w pobliżu pól uprawnych), rozwijającymi się bakteriami i pasożytami, padliną rozkładającego się zwierzęcia i może to nie być widoczne na pierwszy rzut oka a konsekwencje mogą być bardzo dotkliwe dla naszego zdrowia. Wodę najlepiej jest nabierać w miarę możliwości z wartkich źródeł np. rzeki, strumienie, potoki górskie. Jedną z oznak czystości wody mogą być zamieszkujące w niej raki, pstrągi, bobry. Zwierzęta te są wyczulone na wszelakie zanieczyszczenia wód więc widząc oznaki ich zamieszkania w niej możemy śmiało nabrać wody z takiego źródła celem przegotowania. Jedną z metod uzdatniania wody do spożycia jest doprowadzenie jej do temperatury wrzenia. W naszych warunkach klimatycznych jest to niemal 100% metoda na pozbawienie takiej wody wszelkich bakterii i wirusów, które mogły by zaszkodzić naszemu zdrowiu. Istnieją bakterie i wirusy, które są w stanie przetrwać temperaturę zbliżoną do 100C jednak występują one w zbiornikach przywulkanicznych i gorących źródłach więc nie mamy się czego obawiać. Warto też wspomnieć, że temperatura wrzenia wody jest zależna od wysokości n.p.m. na jakiej się znajdujemy. Wraz ze wzrostem wysokości n.p.m. o około 100m, temperatura wrzenia obniża się o 1C, związane jest to z ciśnieniem atmosferycznym.

 Poniżej wymienię kilka znanych mi metod uzdatniania wody:

1. Gotowanie
2. Odparowywanie
3. Uzdatnianie  środkami chemicznymi

Ad1. Gotowania nie muszę chyba nikomu opisywać jednak dla ścisłości jest to doprowadzenie wody do wrzenia i utrzymania jej w tej temperaturze przez około 5 minut. Można to wykonać stawiając np. menażkę napełnioną woda na ognisku.

 Można również ugotować wodę w plastikowej butelce PET wkładając do ognia tą jej część, która jest wypełniona wodą w przeciwnym wypadku butelka się stopi i spali. Prawidłowo umieszczona butelka z wodą w ogniu nie stopi się ponieważ energia cieplna jest odbierana z plastiku przez wodę. Należy też pamiętać, aby nie zakręcać takiej butelki ponieważ powstające ciśnienie podczas gotowania mogło by ją rozsadzić.

Jeśli nie mamy do dyspozycji żadnego naczynia ani butelki można ugotować wodę w naczyniu wykonanym własnoręcznie z kory brzozowej bądź w większym liściu np. Łopianu większego. Tym razem nie stawiamy takiego naczynia na ogień ponieważ naczynie ulegnie zniszczeniu, a wodę stracimy. W tym wypadku można wykorzystać rozżarzone kamienie wyciągnięte z ogniska i umieszczenie ich w tak wykonanym naczyniu.

Ad2. Odparowywanie to kolejna z metod uzyskiwania wody, tutaj mamy możliwość odparowania czystej wody nawet z kałuży. Tą metodę można wykorzystać jeśli mamy do dyspozycji  ognisko i co najmniej 2 naczynia, w których w pierwszym umieszczamy wodę niezdatna do picia, a drugie naczynie, do którego będzie się skraplać czysta woda. Przydała by się jeszcze jakaś pokrywka, aby nakierować skraplającą się wodę do drugiego naczynia.

Istnieje tez możliwość odparowania wody z otaczającej nas roślinności. Bierzemy wtedy świeżą gałąź bądź soczystą trawę i umieszczamy ją w plastikowej reklamówce. Po jakimś czasie na powierzchni plastikowej torby będzie skraplać się woda, którą później można wypić.

Ad3. W niejednej apteczce można znaleźć jodynę bądź nadmanganian potasu. Dzięki nim można w stosunkowo szybki sposób uzdatnić wodę. Mając do dyspozycji litrowy pojemnik z woda można do niego wlać kilka kropli jodyny. Sposób jest o tyle dobry, że szybko można uzdatnić wodę, jednak walory smakowe takiej wody pozostawiają wiele do życzenia.

 Lepszym sposobem w tym wypadku jest zastosowanie nadmanganianu potasu. Do litrowej najlepiej przezroczystej butelki wrzucamy kilka kryształków, po czym obserwujemy zabarwienie wody. Powinna się lekko tylko zabarwić na kolor jasnoróżowy. Tak przygotowaną wodę można wypić po około 30 minutach. Jeśli przesadzimy z nadmanganianem potasu można poparzyć sobie przełyk i żołądek Woda więc nie może osiągnąć zdecydowanego koloru (taką wodą można jedynie przemywać rany). Sposób ten jest dobry ze względu na to, że nadmanganian potasu posiada silne właściwości utleniające, bakteriobójcze i odkażające.

Uzdatniania wody chlorem nie stosowałem osobiście jednak taki sposób uzdatniania możemy na co dzień spotkać w zakładach wodociągowych. Tam właśnie chlorem pozbywają się wszelakich bakterii i wirusów. Legenda głosi, że ktoś kiedyś odkażał wodę wybielaczem chlorowym "ACE", jednak w rzeczywistości nikogo takiego nie znam. Jest natomiast w sprzedaży środek odkażający wodę na bazie chloru o nazwie "Javel Aqua", który po rozpuszczeniu w wodzie eliminuje mikroorganizmy groźne dla naszego zdrowia.

Uzdatnianie węglem aktywowanym czyli przepuszczanie wody przez specjalny filtr, który zatrzymuje wszelkie bakterie i wirusy. Taki filtr można nabyć w sklepach ze sprzętem turystycznym. Nie polecam wytwarzanie takich filtrów na własną rękę, chyba że ktoś lubi też eksperymentować z własnym zdrowiem. Z doświadczenia wiem, że konstrukcje wielopoziomowe składające się z piasku, trawy i węgla z ogniska, nie zdają egzaminu a ponadto mogą do takiej wody dołożyć dodatkowe zanieczyszczenia i bakterie.  

Istnieje spore prawdopodobieństwo, że znajdziemy się w miejscu, w którym w pobliżu nie będzie żadnego źródła wody. Mamy jednak wtedy kilka możliwości:

• Wstając o brzasku można nazbierać porannej rosy. Rosę można zbierać np. bawełnianą koszulą, z której później można wycisnąć wodę.
• Podczas opadów deszczu wodę można zbierać koszulą bawełnianą jak również przy pomocy foliowych worków, bądź nakierowując większe liście, aby woda ściekała do manierki. 
• Przy odrobinie szczęścia i wyczucia można odnaleźć zgromadzoną deszczówkę w konarach drzew i wypić ją za pomocą prowizorycznej słomki zrobionej z suchego kłącza łopianu.
• Czasem można odnaleźć wyschnięte koryto rzeki, strumienia. Jeśli nam się poszczęści pod powierzchnią ziemi można znaleźć jeszcze wodę. Czasami trzeba się sporo nakopać aby się do niej dostać.